| KRONIKI HISTORYCZNE MICHALOWA |
|
Spis z 1827 roku notował Michalów w powiecie zamojskim i parafii Szczebrzeszyn. Liczył wówczas 44 domy i 357 mieszkańców. Tu przy pałacu w latach 1830-1840 mieszkał Łukasz Kurkiewicz, adiunkt budownictwa Ordynacji (1799-1867). Kiedy w 1834 roku urodziła mu się córka Aniela, rodzicami chrzestnymi byli Andrzej hrabia Zamoyski z żoną Zofią oraz Władysław hrabia Zamoyski i panna Zofia hrabianka Zamoyska.1 Aniela Kurkiewicz w 1854 r. wyszła za mąż za Leona Tumorowicza, dzierżawcę dóbr maciejowickich, należących do Zamoyskich.2 Podczas swojego zamieszkiwania przy klemensowskim pałacu w 1836 r. Kurkiewicz wydał tu za mąż swoją siedemnastoletnią siostrę Annę. Mężem jej został nowo upieczony alumn Kościoła Unickieg Łukasz Pociej. Ślub odbył się w szczebrzeskiej cerkwi. Ślubu udzielił Prefekt Gimnazjum szczebrzeskiego, proboszcz Unickiej Parafii w Szczebrzeszynie ks. Jan Iwaszkiewicz.3 W 1847 roku Łukasz Kurkiewicz był dzierżawcą folwarku Bodaczów. Zmarł w 1867 r. w Topornicy gdzie dzierżawił folwark.4 W latach 1836-1842 stolarzem przy pałacu był Tomasz Kopnicki ur. w 1815 r. Żona Kopnickiego Marianna była siostrą księdza Walentego Wojtasiewicza z Sitańca. Tu Kopnickim urodziło się trzech synów. W póżniejszym okresie Kopnicki przeniósł się do Deszkowic. W aktach kościelnych podawał swoje szlacheckie pochodzenie.5 Pisarzem ekonomicznym w folwarku w latach 1820-tych był Jan Warniewski 1778-1832 r. Po Warniewskim, pisarzem został Tomasz Bogucki (1812-1846). Bogucki w późniejszym okresie został lokajem w pałacu. Zmarł w szpitalu w Szczebrzeszynie. Tak Warniewski jak i Bogucki byli kawalerami W latach 1830 - tych. Przy pałacu mieszkała Julianna Paszkowska (1803-1857) urodzona w Gdańsku, gdzie mieszkali jej rodzice. W 1839 r. wyszła tu w Klemensowie za Jana Miklaszewskiego (1809 - 1857) dzierżawcę Kulikowa. W akcie ślubu Paszkowska podała, że w pałacu jest w obowiązku.6 W latach 1830-48-tych, zatrudniony był przy pałacu krawiec nadworny. Godność tą pełnił Stanisław Gradzieński ur. 1801. Zapewne zawód krawca nie był popłatny bo Gradzieński już w 1844 r. był szynkarzem w Michalowie. W 1848 Gradzieński ponownie był krawcem w Michalowie. Brat jego Sebastian Gradzieński 1780-1820 i żona jego Zofia 1785-1835 byli froterami w pałacu.Przedtym Sebastian Gradzieński był masztalerzem w folwarku Michalów. W roku 1838 umiera tutaj ich dziewiętnastoletnia córka Agnieszka a w 1841 ich dwudziestoletni syn Antoni - był klerykiem.Gradzieńscy mieli jeszcze dwie córki, Mariannę- która wyszła za murgrabiego Szkół Zamojskich w Szczebrzeszynie Wojciecha Turowskiego i Ludwikę, która wyszła za mąż za Wincentego Turowskiego, organistę z kościoła w Szczebrzeszynie. Froterem w pałacu w 1840 r. był Andrzej Jaskóła ur. 1810. W 1874 r. Jaskóła podawał swoją profesję jako stolarz. Natomiast w michalowskiej karczmie szynkarzem był Szczepan Świstowski (ur. 1796). Świstowski zanim objął posadę szynkarza, zajmował się mularką i w urzędach podawał swoją profesję jako mularz. W okresie, kiedy Świstowski był szynkarzem (ok. 1820), została wybudowana na stoku wzgórza ponad karczmą tak zwana "ziemnica". Lodownia w kształcie dużej piwnicy w której przechowywano produkty łatwo się psujące. Lód do niej czerpano w okresie zimowym z pobliskiej rzeki. Majstrem, który budował tą "ziemnicę" był Tomasz Bednarczyk, który potem został młynarzem w michalowskim młynie. Jeszcze w latach 1950-tych istniały resztki tej ziemnicy. Młynarzami w 1808 r. w Michalowie byli Wojciech Dudkowski i Bazyli Leńczuk. Innymi Młynarzami w okresie 1818 - 1855 r. byli: Tomasz Bednarczyk (ur.1788), Jacenty Rogalski (1808-1855). Rogalski przed przybyciem do Michalowa pracował w szczebrzeskim młynie. Pracował w młynie michalowskim aż do smierci w 1855 r. i Marcin Leńczuk w 1834 r. ( 1808-1872). Leńczuk w późniejszym okresie był długoletnim młynarzem w Tworyczowie. Zmarł w Szczebrzeszynie. Rogalski pochodził z zaboru Austryjackiego. Młynarczykiem w 1825 roku był Paweł Kraśnicki (ur. 1799). Kowalami Mikołay Sędzin (ur.1802), Ignacy Ziębiński (dane z 1828 r), Antoni Ździobło (ur. 1770) i ożeniony ze Ździobłówną Karol Winiarczyk (ur.1800). Winiarczyk w latach 1840-tych był kowalem w Deszkowicach. Zawód kowala w rodzinie Ździobłów przetrwał w Michalowie do początku lat 70-tych XX wieku. Cieślami michalowskimi na początku XIX w. byli, Maciej Kurowski (ur.1786) i Wojciech Kozłowski (1797-1833) a w roku 1836 Grzegorz Iwanik (ur. 1797), który przybył tu z Korchowa. W okresie tym folwark michalowski przechodził fazę rozbudowy. Przy rozbudowie zatrudniony był wyżej wymieniony Wojciech Kozłowski, który nazywany był Majstrem Domów Gumiennych. Pochodził z Piskorowic koło Leżajska. W 1816 r. wszedł w związek małżeński z Anną Turowską ze Szczebrzeszyna. Mieszkali w Michalowie. Rymarstwem w Michalowie w roku 1828 zajmował się Antoni Leweld (1788-1848). W 1828 r. Leweldowi zmarło kilkudniowe nieślubne dziecko. Ksiądz w akcie napisał, że dziecko jest Antoniego Lewelda i jego nałożnicy Konstancji Pietrzykowskiej7. W późniejszym okresie A. Leweld ożenił się dwukrotnie w Nieliszu, gdzie zajmował się rymarstwem i tam zmarł.
|
