| Józef Miziołek |
|
Józef Miziołek
Nauczyciel, pedagog, żołnierz, działacz społeczno – polityczny w latach 1920 – 1948 związany z Zamojszczyzną
i Szczebrzeszynem. Urodził się w Budapeszcie, gdyż ojciec Franciszek wyjechał z Polski za pracą zarobkową
na Węgry. Osiedlił się w Budapeszcie, przyjmując obywatelstwo węgierskie. Matka przewiozła syna do Galicji, gdzie w Łącku ukończył szkolę podstawową a następnie seminarium nauczycielskie. Znając język węgierski i niemiecki jako emisariusz konspiracyjnie przemycał polskie książki i czasopisma na Spisz i Orawę. Pracował też jako korespondent i tłumacz wydawnictw węgierskich w Gazecie Podhalańskiej. W 1914 roku zostaje zmobilizowany w Budapeszcie do wojska i jako żołnierz polskiego pochodzenia przeniesiony do 16 pułku krakowskiego, który uczestniczy w walkach z Rosją. W 1916 roku dostaje się do niewoli rosyjskiej, z której w 1918 roku ucieka i po powrocie do Polski, wstępuje do wojska polskiego. Jako Zołnierz Legionów bierze udział w wojnie polsko – rosyjskiej w 1920 roku. Po zakończeniu wojny podejmuje pracę nauczycielską w Sułowie a następnie w Michalowie. W tym ostatnim przepracował 15 lat. Oprócz pracy zawodowej pracuje społecznie. Prowadzi orkiestrę, chór męski mieszany, szkolny i wiejski oraz kursy wieczorowe dla dorosłych. We współpracy z dr Zygmuntem Klukowskim rozwija czytelnictwo wśród społeczności wiejskiej. W 1936 roku przenosi się do Szczebrzeszynana stanowisko kierownika Szkoły Powszechnej Nr 2. Funkcję tę pełni do 1942 roku tj. do całkowitej likwidacji szkoły. W czasie okupacji pełnił konspiracyjnie funkcję przewodniczącego Tajnej Komisji Oświatowej w Gminie Szczebrzeszyn. Dostarczał dzieciom biorącym udział w tajnym nauczaniu książki i pomoce naukowe, które zdołał ukryć przed zniszczeniem przez Niemców. Pod pseudonimem ,,Madziar” był wywiadowcą w pododdziale - placówce, Młota” A . Łysaka. Po wyzwoleniu Szczebrzeszyna rozpoczyna w 1944 roku pracę w gimnazjum jako nauczyciel matematyki, a po jego likwidacji w licem pedagogicznym uczy zajęć praktyczno – technicznych i wychowania plastycznego. W 1948 roku wyjeżdża ze Szczebrzeszyna (prawdopodobnie do Warszawy). Opracował Pan Aleksander Przysada | |
 |