MAJĄTEK SUŁÓW

Posesorzy i właściciele majątku Sułów Tytus Rakowski Nie wiemy gdzie urodził się Wojciech Rakowski. Jego małżonką była Zofia Świerzawska (1762-1816). Zofia zmarła w Dąbrowie koło Nabroża (obecnie gm. Mircze). W aktach kościelnych figuruje jako „szlachetnie urodzony”, co oznaczało, że był pochodzenia szlacheckiego. Zajmował się dzierżawami. Był dzierżawcą Wiszniowa i Wereszyna – wsi położonych w pobliżu Nabroża, a w późniejszym czasie także Dąbrowy. W 1806 roku w Wiszniowie małżeństwu Rakowskim urodził się syn Kacper (w latach 30. był dzierżawcą wsi w parafii Nabróż). Wojciech Rakowski zmarł w Sułowie. Tutaj mieszkał ponieważ jego syn Tytus w 1836 roku dzierżawił tutejszy folwark od Ordynacji Zamoyskiej. Nagrobek Wojciecha Rakowskiego Zmarł w 1837 roku. Nagrobek w 2023 roku istniał na cmentarzu w Szczebrzeszynie. W pod koniec lat1820-tych i początku 1830-tych Folwark Sułów Dzierżawił od Ordynacji Zamojskiej Tytus Rakowski (1799-1858). Tytus urodził się w Wiśniowie pow. Krasnystaw, gdzie jego ojciec Wojciech Rakowski (1767-1831) dzierżawił folwarki. W 1824 roku Tytus Rakowski był studentem Uniwersytetu Warszawskiego. Tytus w 1836 roku ożenił się z Julią Tuszyńską. Ojciec Juli był dziedzicem majątku Gródka (pow. Hrubieszów). W Sułowie Julii i Tytusowi urodził się w 1837 roku syn Henryk Wojciech Adam. Rakowscy mieli jeszcze syna Karola. Po okresie dzierżawy Sułowa, Tytus był dzierżawcą dóbr Nałęczów a także był sędzią pokoju okręgu kazimierskiego. 11 grudnia 1856 roku dobra Nałęczowskie przejął Tytus Rakowski, a po jego śmierci w 1858 roku jgo synowie: Henryk i Karol. Ukaz carski z 2 marca 1864 roku nadał na własność ziemię chłopom, a dziedzic utracił prawo własności nad wsią. Przy Rakowskich pozostał jedynie folwark Sadurki, który następnie zmienił kilku właścicieli. Tytus Zmarł w Bochotnicy. Pochowany został w Nałęczowie.. Tytus brał udział w Powstaniu Liatopadowym. Był oficerem. Rakowscy mieli jeszcze córkę Józefę (1807-1869) urodzoną w Nabrożu. Józefa wyszła za mąż w 1833 roku za Alojzego Korczyńskiego. Ślub odbył się w Szczebrzeszynie. Świadkiem ich ślubu był nauczyciel Szkoły Zamoyskich w Szczebrzeszynie - Szyndlarski. Józefa zmarła w Tomaszowie Lubelskim. Ojciec Tytusa Wojciech zmarł w Sułowie, gdzie mieszkał u syna. Nagrobek Wojciecha Rakowskiego znajduje się na cmentarzu szczebrzeszyńskim i jest najstarszym nagrobkiem. Dla ciekawostki można dodać, że w Sułowie w roku 1864 zmarł Ks. Michał Lenkiewicz [1799-1864] ze Szczebrzeszyna, Nie wiemy co robił w Sułowie ten ksiądz. Może był z posługą kapłańską ale też tego nie wiemy. Nagrobek ks. Lenkiewicza zachował się na szczebrzeszyńskim cmentarzu. W 1851 ekonomem w dobrach w Sułowie był Tomasz Wielkuszewski. W 1860 roku ekonomem w sułowieckim folwarku był Jan Reberg a gumiennym był Salon Florian. W 1864 Reberg miał bliźniaki. Zastępcą wójta gminy Sułów w 1853 roku był Andrzej Doroszewski Maxymilian Windischbauer Po Rakowskim folwark w Sułowie dzierżawił Maxymilian Windischbauer (1798-1843). Maxymilian urodził się w Krakowie. W 1827 roku w Warszawie poślubił Teresę Więcek pochodząca z Kamionki, parafii Piotrowina w woj. lubelskim. Był synem Ewy i Jana Jerzego (1769 -1839). Ojciec Jan Jerzy urodzony był w miejscowości Krams w Austrii. Jan Jerzy Windischbauer zmarł w Sułowie, gdzie rezydował u syna Maxymiliana. Maxymilian Windischbauer w latach 1827-1843 był właścicielem apteki w Szczebrzeszynie. Będąc aptekarzem dzierżawił ponadto folwarki. W okresie dzierżawy Sułowa przez Maxymilian Windischbauer ekonomem był Franciszek Czerwiński. W dokumencie : Lista lekarzy i aptekarzy w Królestwie Polskim oraz chirurgów, felczerów i akuszerek na rok 1839 zapisano, że M. Windischbauer był aptekarzem z wyższym stopniem. Maksymilian i Teresa w okresie, kiedy Maxymilian dzierżawił majątek w Sułowie mieli dzieci: • Wacław Maksymilian ur. W 1828 roku w Szczebrzeszynie. • Franciszek Teodor 1830-1834 ur. w Szczebrzeszynie. • Helena 1832 -1834 ur. w Szczebrzeszynie. • Zofia Emilia 1834-1838 ur. w Szczebrzeszynie. • Stanisław August 1835-2836 ur. w Szczebrzeszynie. • Mieczysław Tytus ur. w 1838 roku w Szczebrzeszynie. • Ewa Wanda ur. w 1838 roku w Szczebrzeszynie. Ewa Wanda w 1858 roku wyszła za mąż za Gustawa Lewandowskiego posesora wsi Obrocz. Maxymilian Windischbauer zmarł w Pniówku, gdzie dzierżawił folwark. W 1847 roku Teresa Windischbauer wyszła za mąż za Józefa Monikowskiego. Ich ślub odbył się w Warszawie w kościele pw. św. Andrzeja. Monikowski był pomocnikiem aptekarza i pracował u Maxymiliana Windischbauera w Szczebrzeszynie. Z siedmiorga dzieci Teresy i Maxymiliana przeżyło ich troje. Syn Windischbaurów Mieczysław Tytus był w latach 1846-1852 uczniem Gimnazjum im. Zamoyskich w Szczebrzeszynie, które ukończył w 1852 roku w roku zamknięcia gimnazjum przez władze carskie. Studia medyczne odbywał w Moskwie i Paryżu uzyskując w 1861 roku dyplom lekarza. Po powrocie z Paryża w 1862 roku osiedlił się w Suwałkach jako lekarz wolno praktykujący. W połowie stycznia 1863 roku został zatrudniony jako lekarz miasta Suwałk w zastępstwie chorego Kaliksta Noniewicza. Od 13 września 1867 roku był lekarzem powiatu suwalskiego. W 1869 roku Mieczysław Tytus poślubił Aleksandrę z domu Białosuknia. Ślub odbył się w Płocku w kościele pw. Św. Bartłomieja. 4 lipca 1870 roku został lekarzem powiatu kalwaryjskiego. Jako lekarz odbył kampanię turecką 1877 roku. Na stanowisku lekarza powiatu kalwaryjskiego występuje jeszcze w 1878 roku. Później był lekarzem powiatowym we Włocławku (1882), w latach 1885–1905 lekarzem powiatowym i fabrycznym w Kutnie, a w 1905 roku osiadł jako lekarz wolno praktykujący w Warszawie. Pisano, że był cenionym balneologiem „ordynującym podczas lata w zagranicznych zakładach leczniczych”. W latach 1863-1865 w pensji Eugenii Ciemnołońskiej w Suwałkach higieny uczył Mieczysław Windischbauer (von Windischbauer) Był też członkiem honorowym straży pożarnej w Sochaczewie. Mieczysław Tytus von Windischbauer, ur. 4 stycznia 1838 roku w Szczebrzeszynie, zm. w 1907 roku, Rodzina Małujów Właścicielem folwarku w Sułowie pod koniec XIX wieku był Julian Małuja (1846-1899). Prawdopodobnie folwark sułowiecki był po uwłaszczeniu po 1864 roku wydzielony z Ordynacji Zamojskiej i sprzedany. Julian Urodził się w Przeorsku parafii Chodywańce. Ojcem jego był Michał (1812 – 1860) a matką Teofila z Cisowskich (1815 – 1890). Teofila Małuja zmarła w Sułowie a jej mąż Michał w Chodywańcach. Nie wiemy czym się zajmował Michał Małuja w Chodywańcach. Przypuszczalnie był dzierżawcą folwarku Chojno. Był piśmienny. W księgach kościelnych zapisywano, że stawił się jaśnie wielmożny pan Małuja. W akcie zgonu zaznaczono, że był synem Bartłomieja i Korduli z Lajakowskich Małujów, obywateli zamieszkałych w Galicji Austriackiej. Julian około 1874 roku poślubił Zofię Dziewicką urodzoną w 1852 roku. W akcie zgonu zapisano, że Julian Odrowąż urodził się w Zmchu. Akt urodzenia wskazuje, że urodził się w Przeorsku parafii Chodywańce. W Zamchu Julian był dzierżawcą folwarku. Małżeństwo Zofii i Juliana miało dzieci: • Marian Emil Mścisław ur. w 1875 r. w miejscowości Chojno- obecnie pow. Chełm. W 1902 roku Marian Emil poślubił Marię Plagę. Maria była wyznania luterańskiego. Ślub odbył się w lubelskiej katedrze. Wkrótce Maria zmarła. Marian Emil wszedł ponownie w związek małżeński. Żoną jego została mieszkanka Turobina Wanda Krzęciwska. W akcie ślubu zapisano, że Marian był właścicielem Sułowa. • Teofil Roman Józef ur. w 1876 roku w Zamchu. Zmarł w Zamchu w 1877 roku. • Roman Józef ur, w 1883 roku w Sułowie. Roman zmarł w Sułowie w 1885 roku. Jest pochowany w Szczebrzeszynie, gdzie zachował się jego nagrobek. Nagrobek Romka Mauji Zmarł w 1885 roku. Nagrobek w 2023 roku istniał na cmentarzu w Szczebrzeszynie. • Maria Leonarda ur. w 1885 roku w Sułowie. W 1905 roku wyszła za mąż za Bronisława Markowskiego. Ślub odbył się w Szczebrzeszynie. • Michał Aleksander ur. w 1886 w Sułowie. Zmarł w Oświęcimiu w 1941 roku. • Wacław ur. w 1889 roku w Sułowie. Wacław w 1900 roku poślubił Zofię Trawińską. Ślub odbył się w Warszawie w kościele pw. Wszystkich Świętych. Zofia pochodziła ze Żbikowa. Wacław w okresie 1887-1889 był uczniem aptekarskim w Turobinie w akcie ślubu zaznaczono, że był aptekarzem. Zofia zmarła w Warszawie w 1916 roku. Michał Aleksander Małuja Michał jak wspomniano urodził się w Sułowie w 1886 roku. Nie wiemy gdzie pobierał nauki i gdzie ukończył szkołę, która kwalifikowała go do podjęcia studiów na uniwersytecie. Wiadomo, że w 1909 roku był studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego. W tymże samym roku w dniu 17 stycznia wziął ślub z warszawianką Ireną Aleksandrą Cichoszewską, córką Juliana i Pauliny z Bielawskich. Ślub odbył się w Bazylice mariackiej. Ojciec Ireny był urzędnikiem w Warszawie. Po wakacjach w 1909 roku Michał Małuja przenosi się z UJ na Uniwersytet Warszawski, gdzie studiuje historię. Jesienią 1909 roku Irena i Michał zostają rodzicami. Syn otrzymuje imię Zygmunt Julian. Po ukończeniu studiów Michał związał się z Radomiem, gdzie pracował w VI Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kochanowskiego. Był nauczycielem historii. Organizował i wygłaszał odczyty historyczne dla słuchaczy spoza szkoły. Po napaści Niemiec na Polskę szkoła nie rozpoczęła nauki. Po początkowym okupacyjnym szoku zaczęto już w październiku 1939 roku organizować tajne nauczanie. Pierwszym organizatorem i dyrektorem był właśnie prof. Michał Małuja – nauczyciel historii. Lecz już w 1941 roku, kiedy terror niemiecki nasilił się, Michał Małuja został aresztowany i wysłany transportem do KL Auschwitz. Transport ten składał się przede wszystkim z mężczyzn aresztowanych przez gestapo w nocy z 24 na 25 stycznia 1941 roku. Zatrzymano wówczas w Radomiu i okolicy ponad 330 osób, głównie przedstawicieli inteligencji, według wcześniej przygotowanej listy. Aresztowano wtedy nawet całe rodziny. Michał Małuja otrzymał numer obozowy nr 10562. W połowie marca 1941 w żwirowni koło Theatergebäude została dokonana egzekucja na dużej grupie więźniów w której znajdował się Michał Małuja. Źródła APL, Kościół Narodzenia NMP w Chodywańcach, akt zgonu nr. 3/ 1860 APL, Kościół Narodzenia NMP w Chodywańcach, akt urodzenia nr. 15/ 1846 APL, Kościół pw. św. Mikołaja akt zgonu nr. 328/1899