KRONIKI HISTORYCZNE MICHALOWA

W 1892 r. dokonano naprawy nowego ujęcia wody, budując nową śluzę. Całość urządzenia piętrzącego i regulującego strumień wody na koło młyńskie podsiębierne nazwano „Pogródkami”. Długość budowli wynosiła około 18 m, szerokość 12 m i wysokość ok. 3 m. W tytule projektu występuje słowo „odbudowanie”. Znaczyło to, że pierwotne pogródki zostały zniszczone. Na szkicu jest zaznaczone miejsce o nazwie „parnia”. W miejscu tym woda spadająca ze śluzy zderza się ze spokojną wodą, powodując „kipiel” Budowniczym tego obiektu był Ignacy Aleksander Szymański, który był budowniczym przypałacowej stajni i wielu budynków ordynacji w Zwierzyńcu. Prawdopodobnie był on też budowniczym szkoły michalowskiej. (rysunek techniczny pogródek) Wybudowano bardzo duże dwa młyny. (zdjecie) Jeden młyn położony był na lewym brzegu rzeki Wieprz (stojący do dziś) a jeszcze większy na prawym brzegu. Młyny te nazywane były młynami automatycznymi Ordynacji Zamojskiej Ten duży młyn na prawym brzegu Wieprza z niewiadomych na dziś piszącemu przyczyn, został rozebrany na początku XX wieku. Prawdopodobnie część materiałów budowlanych pochodzących z tego młyna zostało użytych do budowy szkoły. Do dziś na tym miejscu zachowała się tylko stara piwnica. W archiwum odnalazłem rysunki instalacji elektrycznej. Z instalacji wynika, że generator prądu stałego ładował akumulatory, które potem oświetlały poszczególne piętra młyna. Rysunki instalacji wykonane były w 1901 r. Po kliknięciu na (instalacja) jest link do projektu instalacji elektrycznej Do Michalowa przybyli nowi młynarze, Wincenty Kapeluszny ur.1869 w Siennicy Różanej koło Krasnegostawu. Wywodził się z rodziny o tradycjach młynarskich. Drugim był Stanisław Thury ur.1852- według relacji jego prawnuczki Pani Izabelli Thury zmarł w 1921 w Lublinie gdzie był poborcą rogatkowym). Thury przybył do Michalowa wraz z rodziną prawdopodobnie z Guberni Radomskiej, miejscowości Maków. W 1901 roku na wystawie Rolniczo - Przemysłowej w Lublinie, młyny automatyczne OZ z Michalowa zdobyły srebrny medal za wyroby młynarskie. (wycinek z gazety) Michalowska stadnina koni była w tym czasie jedną z przodujących stadnin w Polsce. W roku 1901 na wystawach w Warszawie i w Lublinie konie "Silna", "Polmodie" i "Sławomir" zdobyły medale i wyróżnienia. Na przełomie wieku XIX/XX kołodziejem w michalowskim folwarku był Marek Stanisław Studniarski (ur. 1874) Natomiast przy pałacowej wozowni taką samą funkcję pełnił Wojciech Szczygieł (ur. 1862) .