Dymitr z Goraja herbu Korczak (1330 -1400). Wywodził się z rodu Korczaków, bojarów ruskich.Wykazywał duże zdolności polityczne. Przebywał na dworze królewskim w Krakowie. Król Kazimierz Wielki w 1364 r. powierzył mu stanowisko podskarbiego ko-ronnego i zarząd żupami solnymi. Za udział w wyprawie przeciw Litwinom, otrzymał (w latach 1377-78) w nagrodę od Ludwika Węgierskiego, Goraj i Kraśnik z przyległymi włościami oraz Szczebrzeszyn wraz z całym powiatem. W 1386 r. Jagiełło wysłał Dymitra z Goraja jako posła do Prus w celu zaproszenia wielkiego mistrza krzyżackiego Zollera na swój ślub z Jadwigą. W 1388 r. Władysław Jagiełło już jako król Polski, w dokumencie Dominium Scebresinum potwierdził nadania Ludwika na rzecz Dymitra, czyniąc Szczebrzeszyn wraz z całym powiatem wyłączną jego własnością. Dzięki nadaniom trzech kolejnych królów Polski i ożenkowi z Beatą, posiadłości Dymitra z Goraja stały się jednym z największych w Polsce latyfundiów magnackich w XIV wieku. Granice posiadłości dochodziły na południu do rzeki San, a na Zachodzie do Wisły. Dymitr z Goraja piastował wysoki urząd marszałka dworu króla Władysława Jegiełły w Krakowie.

OBRAZ pędzla Jana Matejki przdstawiający Dymitra z Goraja wstrzymującego Królową Jadwigę od wyłamania drzwi na zamku królewskim w Krakowie.