KRONIKI HISTORYCZNE MICHALOWA

Zarządcą dóbr Michalowa w 1854 roku był Włodzimierz Brant ur. w 1822 r. W 1854 dokonano pomiaru wsi Michalowa, folwarku i parku. Na podstawie pomiarów zrobiono dośc dokładny plan. Plan zawarty jest w częsci drugiej historii wsi. (historiawsi1.) Około 1855 roku rozpoczęto budowę drugiego młyna o dwóch kołach podsiębiernych. Na szkicu budowlanym widać, że nowy młyn był zbudowany obok starego istniejącego młyna po drugiej stronie grobli, która piętrzyła wodę do obydwóch młynów. Młyn posiadał poddach i zbudowany był na palach. Stary młyn stał na prawym brzegu starorzecza a nowy na jego lewym brzegu (szkic ) i ( szkic1) . Równolegle z budową młyna, wybudowano domek i szopę dla młynarza. Budowniczym młyna jak i grobli był budowniczy OZ Józef Brodziszewski ( 1821-1877). Domek i szopa stały w miejscu gdzie dziś stoi dom, który nazywano domem "Rydza". Rysunek wymiarowany był w łokciach. (Domek i szopa) Po zakończeniu budowy w 1856 r. zatrudniono nowego młynarza Macieja Głębockiego (1824-1876). Głębocki pochodził z Lublina i w przeszłości zajmował się mularką. Zmarł w Tworyczowie. W 1856 r. dokonano dokładnych pomiarów gruntów należących do folwarku Michalów. Sporządzono dość dokładną mapę tych gruntów. Pozostałe grunty wsi Michalów należały w tym czasie do włościan i były oczynszowane. Nie natrafiłem w archiwum na opis tej mapy. Te opisy są moje i mogą nie być precyzyjne. Mapa zawarta jest w częsci drugiej historii wsi. (historiawsi1.) W 1857 roku został sporządzony plan parku Klemensów. W archiwum zachowała się niezbyt dobra kopia tego planu. Plan ten jak i opis zamieszczony jest w drugiej częsci historii wsi. Link do drugiej części historii wsi. (Link) Od 1856 do 1865 r. mieszkał i dzierżawił folwark w Michalowie Walerian Felix Józef Głowacki (1825-1881), rejent Okręgu Zamojskiego, który prowadził kancelarię w Szczebrzeszynie w latach 1851-1864. Walery Głowacki urodził się w Zwierzyńcu, gdzie ojciec jego Wojciech (1785-1860) był rachmistrzem Ordynacji Zamojskiej. Wojciech Głowacki rezydował w Michalowie u syna Waleriana i zmarł tutaj w 1860 r. Wojciech został pochowany na cmentarzu w Szczebrzeszynie, gdzie do dziś (2008) zachował się jego pomnik. Przy spisywaniu aktu urodzenia Waleriana świadkami byli: hrabia Stanisław Kostka Zamoyski, Tadeusz Michelis plenipotent prawny OZ oraz Jakub Kraczkiewicz sekretarz OZ. Po okresie dzierżawy Michalowa, rodzina Głowackich przeniosła się do Lublina, gdzie Walerian Głowacki zmarł w 1881 r. W Michalowie urodziło się Głowackim siedem córek i dwóch synów. Syn Głowackich Ludomir Maxymilian urodzony w 1863 r. w Michalowie, był pułkownikiem wojska i jako emeryt w 1926 r. mieszkał w Jakubowicach koło Lublina. [(Mój JM)(Prapradziadek ze strony mojej matki był świadkiem przy spisywaniu aktu zgonu Wojciecha Głowackiego)]. W 1859 roku michalowskim szynkarzem był Mikołaj Kaczorowski. W 1859 r. Ignacy Olejko ur. w 1838, syn młynarzów w Aleksandrowie, kowal, poślubił córkę osiadłego od dawna w Michalowie kowala Mikołaja Sędzina. Ignacy Olejko był kowalem w Michalowie do początku lat 1870-tych. Po tym okresie był kowalem w Bodaczowie. Rok 1864 jest ważną datą dla michalowskich włościan, w marcu wychodzi ukaz carski o uwłaszczeniu. W lipcu i sierpniu tegoż roku sporządzono i przedstawiono włościanom tak zwany "Projekt Tabeli Likwidacyjnej". Uwłaszczenie włościan zlikwidowało resztkę feudalizmu w Michalowie. Od tego momentu , włościanie przestali płacić czynsze Ordynacji Zamojskiej, płacili tylko podatki. W związku z uwłaszczeniem około 1865 roku sporządzono mapę sytuacyjną wsi i folwarku w Michalowie (mapka) . Mapkę tą sporządził geometra ordynacki Franciszek Cieśliński (1835-1874). Franciszek Cieśliński urodził się we wsi Nagórki – Judyka koło Płocka. Stąd wywodzili się również jego przodkowie – ojciec Franciszek i dziadek Wincenty. Cieślińscy wywodzili się ze zubożałej szlachty. Wincenty Cieśliński był dziedzicem części wsi Nagórki – Judyka, a następnie jej dzierżawcą. Matka, Ludwika z Konarzewskich również miała rodowód szlachecki. Jej rodzice zajmowali się dzierżawami. Franciszek Cieśliński pobierał nauki w Warszawie. Wybrał kształcenie w kierunku geometrii i w tym zawodzie pracował w Ordynacji Zamojskiej. Mieszkał w Zwierzyńcu.Nagrobek Fr. Cieślińskiego zachował się na cmentarzu szczebrzeszyńskim. (pomnik)